25.11.2013 Ανοιχτή εκδήλωση στο Λύκειο Ελληνίδων για την παγκόσμια ημέρα για την εξάλειψη της βίας

Ανοιχτή εκδήλωση στο Λύκειο Ελληνίδων Καβάλας στο πλαίσιο της παγκόσμιας ημέρας κατά της βίας των γυναικών

ΟΙ ΠΑΡΑΔΟΣΕΙΣ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑΣ ΤΩΝ ΛΑΩΝ

Παραδίδω: ρήμα που δηλώνει ότι εμπιστεύομαι στα χέρια ενός άλλου ότι πολύτιμο έχω και ότι είναι φορτισμένο με συναισθηματική αξία.

Έτσι περίπου συμβαίνει και με «τις παραδόσεις». Η μια γενιά εμπιστεύεται στην επερχόμενη όλα εκείνα τα αειθαλή και θεμελιώδη γνωρίσματα και στοιχεία της ζωής που διαμόρφωσαν, μέσα στους αιώνες, το ήθος, το ύφος, τον χαρακτήρα των ανθρώπων που έζησαν και ζουν ριζωμένοι στον συγκεκριμένο τόπο τους και αποτελούν το αντίστοιχο Έθνος τους.

Ο παραλήπτης – η κάθε νέα γενιά- της Εθνικής παράδοσης οφείλει με δέος και σεβασμό να τη διαφυλάξει και να την αξιοποιήσει αναμειγνύοντας το παλιό – την παράδοση με το νέο- τη νέα γενιά σε ίσες και σωστές αναλογίες, ώστε αυτό που θα προκύψει να είναι βγαλμένο μέσα από τα σπλάχνα της παράδοσης, να είναι Εθνικό.

Οι πολέμιοι της παράδοσης την ονομάζουν παρελθοντολογία, οπισθοδρόμηση, επιστροφή σε ξεπερασμένες μορφές βίου.

Στους πολέμιούς της απαντά η ιστορική γνώση των Εθνών, η ιστορική μνήμη, η οποία υποστηρίζει ότι η παράδοση είναι μια αδιάκοπη ζωντανή παρουσία μέσα στον οργανισμό του κάθε Έθνους, είναι ένα δημιουργικό «γίγνεσθαι» και μια αφετηρία για το κάθε παρόν και για το εγγύς μέλλον.

Για μας τους Έλληνες η αξία των παραδόσεων είναι μεγάλη, διότι με τη βοήθειά τους θα κρατήσει το Ελληνικό Έθνος την ταυτότητά του (όνομα πατρός, έτος γεννήσεως, τόπος καταγωγής) και δεν θα φορέσει «ξένο ρούχο» που δεν είναι κομμένο και ραμμένο στα μέτρα του (παγκοσμιοποίηση) ούτε «θα κολλήσει σαν στρείδι στην καρένα του πλοίου της Δύσης’.

Μακριά από αλαζονείες και προγονολατρείες δεχόμαστε την Ένωση των Εθνών της Ευρώπης και συγχρόνως θέλουμε να ζήσουμε στην Ευρώπη ως Έλληνες και στην Ελλάδα σαν Ευρωπαίοι.

Η αισιοδοξία και η φιλοδοξία των λαών για κάτι καλύτερο δεν είναι αμάρτημα, αλλά είναι τα καύσιμα του ιστορικού βίου των λαών. Χωρίς αυτά η ζωή δεν πάει μπροστά, δεν προχωρεί, δεν τρέχει. Αισιοδοξία για κάθε λαό σημαίνει ότι θα καταφέρει να ξεπεράσει τις όποιες δυσκολίες και γόνιμη προγονολατρεία δηλώνει ότι απ’ αυτούς, τους προγόνους διδάχθηκε μαθήματα ανδρείας και αρετής και σ’ αυτούς θέλει να μοιάσει.

Σεβασμός, λοιπόν, στην παράδοση σημαίνει αντίδραση στους μετασχηματισμούς και κοινωνικούς ανασχηματισμούς σε μια εποχή σύγχυσης των λαών. Υποχρέωση και δικαίωμα να μείνουμε πιστοί στις παραδόσεις προσθέτοντας σ’ αυτές ότι νεότερο και ωφέλιμο δημιουργείται σε εξελίξεις, σε θεσμούς και δεσμούς κοινωνιών.

Στους δύσκολους καιρούς μας η γνώση των επιστημόνων, ιστορικών, κοινωνιολόγων, εθνολόγων κ.λ.π., όπως διατυπώνεται στις φράσεις που ακολουθούν, μπορεί να γίνει για μια ακόμη φορά δύναμη για τη διατήρηση της εθνικής μας ταυτότητας:

1. «Έθνος χωρίς παράδοση δεν υπάρχει».
2. «Οι παραδόσεις κρύβουν μέσα τους μια δυναμική που δεν μπορεί να τη νικήσει ο χρόνος».
3. «Η συνειδητή γνώση του παρελθόντος λέγεται ιστορική μνήμη. Η έλλειψη ιστορικής μνήμης λέγεται ιστορική αμνησία, Τα έθνη που πάσχουν από την ασθένεια αυτή είναι καταδικασμένα σε θάνατο».
4. Ξεσκέπασε τη δημοτική μας παράδοση και πρόσωπο με πρόσωπο θα αντικρίσεις γυμνή την ψυχή σου την Ελληνική».

                                                                          Αθηνά Μαλτίδου –Παπαράλλη