ΒΙΟΣ ΑΝΕΟΡΤΑΣΤΟΣ ΜΑΚΡΑ ΟΔΟΣ ΑΠΑΝΔΟΚΕΥΤΟΣ

«Ζωή χωρίς γιορτές μοιάζει με μακρύ ταξίδι που δεν συναντά ο άνθρωπος πανδοχείο για να ξεκουραστεί».

Η παραπάνω φράση είναι μια αλήθεια που εκφράζει με πολλή σαφήνεια την ανάγκη του ανθρώπου να συναντήσει στο μακρύ ταξίδι της ζωής του ένα σταθμό, μια στάση για να αναπαυθεί.

Η ανάγκη αυτή τον οδήγησε να θεσπίσει γιορτές στην καθημερινή του ζωή ως «πανδοχείο».

Η κόπωση από την εργασία, η ρουτίνα του βίου τον ώθησαν να κάνει διαλείμματα στην κουραστική καθημερινότητά του από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα.

Αρκεί μια επίσκεψη στα μουσεία της πατρίδας μας και θα βρεθούμε μπροστά σε τοιχογραφίες που εικονίζουν παραστάσεις από γιορτές (Παναθήναια, Διονύσια, Ελευσίνια) γιορτές θρησκευτικές αλλά και κοινωνικές, ψυχαγωγικές (αγώνες δρόμου, πάλης, τοξοβολίας κ.λ.π.)

Από τότε μέχρι σήμερα υπάρχει ίδια ανάγκη για ελεύθερο χρόνο (σχόλη) έξω από το κουραστικό οκτάωρο της εργασίας και από το άγχος για περισσότερη παραγωγικότητα (βιομηχανίες, εργαστήρια κατασκευών, πνευματικές δραστηριότητες, επιστημονικές έρευνες).

Αποδεσμευμένος από το άγχος της έντονης εργασίας άφησε χώρο και χρόνο στη ζωή του για να ικανοποιήσει και τις άλλες του ανάγκες.

Οι κοινωνιολόγοι και οι ψυχολόγοι τονίζουν ότι μέσα στον άνθρωπο υπάρχουν δυνάμεις που ζητούν ικανοποίηση, διακρίνουν δε τον άνθρωπο

α) σε άνθρωπο του εργάζεσθαι (homo faber)

β) σε άνθρωπο του λογίζεσθαι (homo sapiens)

γ) σε άνθρωπο του παίζειν (homo ludens)

Ο άνθρωπος εργάζεται, δραστηριοποιείται για να ικανοποιεί τις ανάγκες της επιβίωσής του (μισθό, αμοιβή, ημερομίσθιο), γιατί επιβιώνω σημαίνει ότι υπάρχω ως ζωντανό ον.

Εκτός του εργάζεσθαι ο άνθρωπος είναι και του λογίζεσθαι. Προβληματίζεται, αντιμετωπίζει δύσκολες καταστάσεις, κλείνεται σε εργαστήρια έρευνας, περνά ώρες πολλές σε βιβλιοθήκες, συγγράφει, μελετά, κουράζεται, εργασίες που ικανοποιούν την πνευματική του υπόσταση. Γιατί ο άνθρωπος δεν είναι «άλογο» ον, αλλά «λογικό», ιδιότητα που τον διαφοροποιεί από τα στερημένα λογικής όντα.

Μέσα στον άνθρωπο, όμως, υπάρχει και ο άνθρωπος του «παίζειν», που έχει ανάγκη να ψυχαγωγηθεί, να διασκεδάσει με παιχνίδια, θεάματα, χορό, ταξίδια κ.α. Χώρος και χρόνος ελεύθερος είναι οι γιορτές, οι διακοπές, μέσα στις οποίες απαλλαγμένος ο άνθρωπος από έγνοιες και προβλήματα επιστρέφει στην εργασία του με ακμαίες τις σωματικές του δυνάμεις και ανανεωμένη την ψυχολογία του, στοιχεία τόσο απαραίτητα στους δύσκολους καιρούς μας.

Εάν ο εργασιακός χρόνος είναι απαραίτητος για την επιβίωση του ανθρώπου, ο ελεύθερος χρόνος (γιορτές) είναι απαραίτητος για την καλή ζωή του, γιατί «ζω» σημαίνει «απολαμβάνω – χαίρομαι τη ζωή». Αυτό μαρτυρούν και οι φράσεις : «περνώ καλά τη ζωή μου», «χαίρομαι, απολαμβάνω τη ζωή».

Ο ελεύθερος χρόνος, οι γιορτές δίνουν χρώμα στη ζωή και η ζωή προσθέτει ζωή στη ζωή.

Ο ποιητής Μένανδρος έλεγε : «ως χαρίεν άνθρωπος, όταν άνθρωπος η», πόσο χαριτωμένος είναι ο άνθρωπος, όταν είναι πραγματικά άνθρωπος (ολοκληρωμένος).

Επομένως, αν ο εργασιακός χρόνος είναι αναγκαστικότητα, ο ελεύθερος χρόνος είναι αναγκαιότητα. Αν ο εργασιακός χρόνος είναι «χρήμα» (αμοιβή), ο ελεύθερος χρόνος, οι γιορτές είναι «αξία» - επένδυση στη ζωή του ανθρώπου.

Οι γιορτές «της του Χριστού γεννήσεως» πλησιάζουν οι γιορτές – πανδοχεία περιμένουν όλους τους κουρασμένους ταξιδιώτες της ζωής να αναπαυθούν, να ξεκουραστούν, να χαρούν. Γιατί

«βίος ανεόρταστος μακρά οδός απανδόκευτος».

                                                                         ΑΘΗΝΑ ΜΑΛΤΙΔΟΥ - ΑΠΑΡΑΛΛΗ